Het begin van Van Duren Groenservice
1 oktober 2006
‘Gefeliciteerd, je bent een van de jongste ondernemers‘ Dat waren de woorden van de meneer van de Kamer van Koophandel 17 jaar geleden toen ik werd ingeschreven in het handelsregister van KVK. Pap en Mam tekende mee omdat ik toen minderjarig was.
Zo herinner ik mij ook nog goed de woorden van mam, ‘Zou je wel al je spaargeld in die aanhanger stoppen? Weet je wel wat auto rijden kost? Weet je wel zeker dat je dat straks kunt betalen?‘ Uiteindelijk ging alles stapje voor stapje.
‘Wat ga je doen?‘ Vroeg de man van KVK. Tja, uhm tuinen onderhouden en maken en planten kweken. Dit werd netjes ingevuld op de papieren. ‘En hoe gaat je bedrijf heten?‘ Doe maar Hobby Plantenkwekerij van Duren.
Zo gezegd, zo gedaan en gewapend met het officiële inschrijvingsbewijs verlieten we de Kamer van Koophandel. Al snel kwam er bericht van de Belastingdienst die moesten weten hoeveel omzet ik verwachte te maken. Oef…. goede vraag. Nog amper bewust van wat omzet betekende naar mijn adviseur die bijna blind hier wel wat cijfers invulde. Ook geregeld. En zo volgde er nog veel zaken die ik als “jonge ondernemer” moest gaan regelen. Waar ik begon met de fiets en de schoffel werd de fiets vervangen door een tractortje met te grote aanhanger. Waarna een grotere tractor kwam. Na het autorijbewijs kwam de eerste auto.
Een van mijn klanten herhaalde met regelmaat: ‘Robin, als je met je bedrijf de eerste 3 jaar overleeft, heb je kans dat je het gaat redden‘ Iets wat ik voor waarheid in die tijd aannam. Ik was al blij dat ik parttime tuinen mocht onderhouden en plantjes kon kweken.
Van kwekerij naar fulltime hovenier
In 2010 maakte ik de keuze om te stoppen met de kwekerij en volledig te concentreren op het hovenierswerk. De bedrijfsnaam werd veranderd naar Van Duren Groenservice. En vervolgens ging ik plaats maken voor wij. Het eerste personeel kwam erbij waarna ook snel de verhuizing naar de eerste gehuurde locatie volgde.
Nu is 17 jaar ondernemer zijn niet direct een mijlpaal. Maar de combinatie met zelf 34 jaar worden en daarmee dus 50% van mijn leven ondernemer zijn is wel een soort van een dingetje. Vraag me niet wat voor dingetje. Is het nu bezinning? Bewustwording of besef van een reis? Een hele “onderneming” in dit geval.
Wel opmerkelijk om te ervaren hoe je je als starter moet bewijzen om, zoals dat zo sjiek heet, zaken wilt doen met partijen. Waar je in de beginjaren niet meteen serieus genomen word, maar men wel aan je wilt leveren of werkzaamheden wilt gunnen lijkt nu alles veranderd. Komt dit door wie wij als bedrijf zijn geworden? Of de veranderende economie of een combinatie van beide?
En hoe scheid je zakelijk en privé? Natuurlijk heb je werk en deel je dit met je partner aan de keukentafel. Maar hoe zorg je voor de balans tussen je bedrijf en privé. Volgens mij door vaak vallen en opstaan en ook deels door een begripvolle partner.
Dank woord
Alles schrijvend en overdenkend nu, terugkijkend over mijn schouders ben ik wel trots. Een rijke reis, een verrijking van het leven is het ondernemen.
En nee, ik neem hiermee geen afscheid van het hoveniersvak of het ondernemer zijn. Daarvoor is dit te leuk. Mijn doel van 50 jaar ondernemerschap halen is nog steeds een stip op de horizon die nog steeds schijnt. Je hebt er eigenlijk niks aan. Maar schijnbaar heb je als mens soms behoefte aan een doel.
Ik wil iedereen bedanken die hoe dan ook tot nu toe deelgenoot was in deze reis.
Ik denk dat menig ondernemer van zijn reis wel een boek kan schrijven….
Bedankt en proost!
